فلسفه مک

متن زیر به نقل از آقای سالار کابلی آورده شده ایشان توسعه دهنده نرم افزار و طراح وب هستند که در صنعت وب کشور شناخته شده می‌باشند.

فلسفه مک

چیزی که باید قبل از استفاده از مک بهش توجه کنید اینه که سیستم عامل مک (و در کل هر چیزی که اپل تولید می‌کنه) یه سیستم عامل opinionated هست. یعنی چی؟ یعنی اینکه یه عده طراح نرم‌افزار، سخت‌افزار، برنامه‌نویس و مهندس توی اپل تصمیم گرفتن که یه سری چیزها به یه شکل خاص کار کنن. و این تصمیم‌ها حتی جدید نیستن و خیلی‌هاشون قبل از اینکه خیلی از ماها به دنیا بیایم گرفته شدن. این اصلا فلسفه وجودی شرکت اپل هست. اون‌ها از اول گفتن که محصولاتی رو تولید می‌کنن که «خودشون» ازش لذت ببرن در مرحله اول، و در مرحله دوم آدمایی تو دنیا هستن که با اونا هم‌عقیدن! حالا شما ممکنه به هر دلیل انسانی‌ای، با اونا هم عقیده نباشید. در این حالت دو تا انتخاب می‌تونید بکنید، یکی اینکه کلا از مک و یا محصولات این شرکت خاص استفاده نکنید، و دومی اینکه مک رو اونطوری که می‌خواید تغییر بدید. این حالت دوم تا حد زیادی قابل انجام هست ولی خب در نهایت با توجه به اینکه اپل، فلسفه‌اش چیزیه که توضیح دادم، ممکنه کاری که بخواید بکنید کمی دردناک باشه.

بنابراین اگر شما به ظاهر تمام macOS هایی که طی ۲۰ سال اخیر توجه کنید، می‌بینید که طراحیشون تغییر اونقدر بزرگی نکرده (از لحاظ ظاهری) و اگر این رو با ویندوز مقایسه کنید می‌بینید که ویندوز از زمان ویندوز ۹۸ تاحالا، حداقل ۱۰ جور طراحی عوض شده. این ثبات بخاطر اینه که اپل روی یک مدل طراحی تاکید داره و کسایی که محصولات اپل رو می‌پسندن، اون نوع از طراحی رو هم می‌پسندن. طراحی ظاهری سیستم‌عامل مک، معمولا با ظاهر فیزیکی دستگاهی که روش اجرا شده هماهنگه (از لحاظ رنگ و یکپارچگی). برای همین خیلی کم پیش میاد کسی که از این محصول استفاده می‌کنه بخواد ظاهر سیستم رو مثلا آبی تیره کنه (که اگر بخواد ممکنه امکان پذیر باشه، ولی منظور من این نیست). مک یه محصول جداگونه برای خودشه و نه شبیه لینوکسه (با اینکه هسته‌اش یونیکسه) و نه شبیه ویندوز و نه برعکس.

در نهایت اینکه یکی از فلسفه‌های مهم شرکت اپل، «سادگی» ـه. این سادگی میتونه ظاهری و سخت‌افزاری باشه، و می‌تونه کاربردی باشه. مثلا اپل دوست داره شما بتونید با فشار دادن کمترین تعداد کلیک فلان کار رو بکنید. در مقابل مثلا هدف لینوکس سادگی نیست، هدفش customizability (قابلیت تغییر دادن) هست. مثل اندروید در مقابل iOS. آدمای مختلف ممکنه انتخابای مختلفی بکنن. کسی که می‌خواد همه‌جای سیستمش رو تغییر بده (مثلا رنگ ظاهر سیستم عامل رو از خاکستری‌ای که «مرحوم» انتخاب کرده تغییر بده به نارنجی) اصولا نباید مک براش چیز جذابی باشه چون توی مک یه سری انتخاب‌ها در مرحله اول به آدم «تحمیل» می‌شن. شما نمی‌تونید من رو قضاوت کنید که چرا از این تحمیل شدن خوشم میاد و من هم نمی‌تونم شما رو قضاوت کنم که چرا خوشتون نمیاد.

منبع