همه می دانیم حروف انگلیسی دو حالت دارند:
۱- حروف کوچک (Small or Lower Case)
۲- حروف بزرگ (Captal or Upper Case)
اما در کامپیوتر برای نام گذاری فایل، فولدر، یا چیزهای دیگر چگونه باید از آنها استفاده کرد. کجا از حروف کوچک و کجا از حروف بزرگ استفاده کنیم.
البته در هر محیطی یا سیستم نرم افزاری برای نام گذاری قواعدی وجود دارد که باید رعایت شود ولی علاوه بر این قواعد رسم ها یا عادتهایی وجود دارد که اغلب کاربران و برنامه نویسان کامپیوتر از آنها تبعیت می کنند و اگر ما هم بخواهیم مثل یک حرفه‌ای عمل کنیم بهتر است آنها را رعایت کنیم. اینجا برخی از آنها را می‌خواهم بگویم.
۱- اغلب، نام ها را با عدد یا علامت شروع نمی‌کنند.
۲- در بین نام از علامت و یا اسپیس استفاده نمی کنند.
۳- در نام گذاری صرفه جویی نکنید و از کلمات مخفف استفاده نکنید تا بعدا خودتان و دیگران در فهم آن نام دچار مشکل نشوید.
۴- در عین حال، نام نباید خیلی دراز باشد.
برای اینکه کلمات از هم متمایز شوند و براحتی خوانده شود از یکی از روش‌های زیر استفاده می شود.
۱- سنیک کیس (snake_case) یا مارگونه همه حروف کوچک نوشته می‌شوند و کلمات با آندرسکور از هم جدا می‌گردند. در اینترنت اغلب فایل‌ها و فولدرها به این صورت نام گذاری می‌شوند و از اسپیس یا علائم دیگر استفاده نمی‌شود. در زبانهای C و PHP و Python و برخی دیگر از این روش استفاده می‌گردد.
۲- کمل کیس (camelCase) یا شترگونه تمامی کلمات با حروف کوچک نوشته می‌شوند و تنها برای مشخص شدن کلمات از کلمه دوم به بعد با حرف بزرگ شروع می‌گردد.در نام گذاری بسیاری از برندهای معروف (مثل iPad, iPhone, eBay) از این روش استفاده شده است. همچنین در برخی زبانهای کامپیوتری مثل Java , JavaScript بیشتر از این روش استفاده می‌گردد.
۳- پاسکال کیس (PascalCase) کلیه کلمات حتی کلمه اول با حرف بزرگ شروع می‌شود و بقیه حروف کوچک هستند.مثل PowerPoint اغلب در زبانهای Net. از این روش استفاده می‌شود.
۴- کباب کیس (kebab-case) اغلب کلیه حروف کوچک هستند و برای جدا کردن کلمات از هایفن استفاده می‌کنند. گاهی به این روش ترین کیس (train-case) به معنای قطارگونه هم گفته می‌شود.
